تحلیل و نمادپردازی «پیامبر» نوشته جبران خلیل جبران با توجه به کهنالگوهای روان شناسی یونگ
نویسندگان
چکیده
«پیامبر»، نوشته جبران خلیل جبران، کتابی بسیار کم حجم؛ اما سرشار از مفاهیم عرفانی، دینی، اخلاقی و فلسفی است. این کتاب اگرچه در ظاهر کتابی ساده و آسانیاب می نماید؛ اما دارای درونمایهای بسیار غنی و کهنالگویی است. «پیامبر»، روایت گر سرگذشت یکی از کهن الگوهای ناخودآگاهی ماست؛ «پیغمبر» در انزوا نشستهای که به عنوان پیر فرزانه و مهربان درون، هر لحظه انتظار «من» خودآگاه را میکشد تا با کمک «آنیما» وی را در طی طریق بیانتهای کمال یاری دهد و راه سبز فردیت و تمامیت روانی را به او بنمایاند. این اثر، نمایانگر مراحلی است که مردم شهر اورفالیز به یاری پیامبر و میانجیگری آنیمای «میترا» نام میپیمایند و با خویشتن خویش یگانه میشوند. آنچه درونمایه این اثر را شکل می دهد، سفری درونی است؛ سلوکی عرفانی که این اثر را عرصه حضور و فعالیت بسیاری از کهنالگوها و نمادهای مرتبط با این فرایند باطنی ساخته است. «من»، «خود»، «سایه»، «پیر دانا»، «آنیما» و نگاره نمادین «ماندالا» از برجستهترین نمادها و کهنالگوهای موجود در این اثر برجسته خلیل جبران است.
منابع مشابه
تحلیل و نمادپردازی «پیامبر» نوشته جبران خلیل جبران با توجه به کهنالگوهای روانشناسی یونگ
«پیامبر»، نوشته جبران خلیل جبران، کتابی بسیار کمحجم؛ اما سرشار از مفاهیم عرفانی، دینی، اخلاقی و فلسفی است. این کتاب اگرچه در ظاهر کتابی ساده و آسانیاب مینماید؛ اما دارای درونمایهای بسیار غنی و کهنالگویی است. «پیامبر»، روایتگر سرگذشت یکی از کهن الگوهای ناخودآگاهی ماست؛ «پیغمبر» در انزوا نشستهای که به عنوان پیر فرزانه و مهربان درون، هر لحظه انتظار «من» خودآگاه را میکشد تا با کمک «آنیما» و...
متن کاملخوانشی آدلری از داستان «خلیل کافر» اثر جبران خلیل جبران (آسیب نگاری روان خلیل)
آلفرد آدلر (1870-1937م)، روانکاو و بنیانگذار مکتبی به نام «روانشناسی فردنگر» در سدۀ بیستم است که با تأکید بر جنبۀ اجتماعیبودن انسان، اعمال و رفتار وی را زاییدۀ کششهای اجتماعی میداند و در راستای چنین بینشی، شخصیّت وی را بر پایۀ مفاهیمی همچون «احساس حقارت»، «خودآگاهی»، «غایتنگری» و ... مورد واکاوی قرار میدهد. پژوهش حاضر با توجّه به ظرفیّتهای روانشناختی داستان «خلیل کافر» اثر جبران خلیل جبران...
متن کاملگفتمان عرفان در آثار جبران خلیل جبران
عرفان جبران متعلق به یک مکتب خاص نیست. او کتب آسمانی مانند قرآن کریم، انجیل و تورات و عرفان و حکمت شرق را منبع تغذیه اندیشه های خود قرارداده، و با نگاهی وحدت جویانه، عرفانی عرضه می کند که تمام زوایای هستی را در بر می گیرد. عرفان جبران، عرفانی طبیعی است، بدین معنا که در نگاه او، تمامی موجودات رو به سوی کمال دارند. وی نظریه معروف «تکامل انواع» را که بر اساس آن موجودات با انتخاب اصلح، شد و نمو می ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
فنون ادبیجلد ۲، شماره ۲، صفحات ۱۲۳-۱۳۴
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023